GŁÓWNE METODY STYMULOWANIA WDRAŻANIA ENERGOOSZCZĘDNYCH TECHNOLOGII STOSOWANIA PODATKU WĘGLOWEGO

Abstract

W artykule podkreślono niską efektywność podatku węglowego jako narzędzia fiskalnego i narzędzia zachęcającego przedsiębiorstwa do wdrażania odpowiednich środków środowiskowych i racjonalizacji zużycia energii. Uzasadnione jest, że ze względu na niski poziom obecnej stawki podatku, podatek węglowy nie jest ważnym instrumentem podatkowym, na który władze nie zwracają należytej uwagi w kontekście rosnących wpływów z podatków środowiskowych, a co za tym idzie podstawę dochodów dla publicznych wydatków na ochronę środowiska. Zdecydowano, że motywacja przedsiębiorstw do inwestowania w technologiczne działania energooszczędne powinna być realizowana poprzez wdrożenie mechanizmu regulacji przez państwo emisji gazów cieplarnianych, tworzącego dźwignie ekonomiczne potrzebne do zachęcania ukraińskich przedsiębiorstw do zmniejszania energochłonności ich produkcji. Formalnie podatek od emisji dwutlenku węgla znajduje się w aktywach dźwigni ekonomicznych rządu, ale ze względu na niski poziom jego obecnej stawki w praktyce nie działa on jako instrument zachęcający przedsiębiorstwa do podejmowania działań w celu ograniczenia emisji dwutlenku węgla.

Zaproponowano zestaw systematycznie uzgadnianych propozycji zwiększenia efektywności podatku węglowego, co pozwoli zintensyfikować jego stosowanie w sferach środowiskowej, energetycznej i ochrony klimatu ukraińskiej gospodarki. To z kolei pomoże stworzyć mechanizm zachęcający firmy do wdrażania działań technologicznych na rzecz oszczędzania energii, gromadzenia środków na ekologiczną modernizację produkcji oraz stworzenie efektywnego finansowo i środowiskowo systemu opodatkowania gazów cieplarnianych, pozwoli na uzgodnienie organizacyjne i ekonomiczne mechanizmy polityki środowiskowej i energetycznej między sobą, zarówno wewnątrz kraju, jak i zgodnie z wymogami międzynarodowymi oraz do kształtowania krajowej polityki klimatycznej.