COMPOSITA W POLSKIEJ TERMINOLOGII EKOLOGICZNEJ
Abstrakt
W obliczu zagrożeń powodowanych przez działalność człowieka dyskurs ekologiczny aktualnie jest jednym z najczęściej powoływanych tematów na świecie (przy czym w Polsce nieco rzadziej). Powszechnie propagowane idee ochrony środowiska naturalnego stanowią z jednej strony element dyskusji naukowej, z drugiej zaś – polemiki potocznej. Ze względu na fakt zaś, że czasu na podjęcie zdecydowanych działań w tym zakresie jest (jak udowadniają naukowcy) coraz mniej, temperatura dyskursu rośnie. Wskaźnikiem coraz bardziej emocjonalnego podejścia do debaty ekologicznej mogą być composita pojawiające się w obszarze społecznościowym, których analiza jest głównym celem prezentowanego tekstu.
Wykaz bibliografii
2. Birnbacher D. (1993). Ekologia, etyka a nowe formy działań. Filozofia i ekologia w poszukiwaniu nowego stosunku do przyrody, Folia Philosophica, 10, 61-89.
3. Bugajski M. (2006). Język w komunikowaniu. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa
4. Cottle S. (2011). Taking Global Crises in the News Seriously: Notes from the Dark Side of Globalization. Global Media and Communication, 7(77), 77–95. doi:10.1177/1742766511410217
5. Długosz N. (2012). Normatywny aspekt compositów z pierwszym członem obcym w językach polskim i bułgarskim. Studia Slavica – Slovanské Studie, 16, 141–149.
6. Długosz N. (2013). Kognitywna interpretacja najnowszych złożeń z powtarzalnym w serii wyrazów członem związanym (na przykładach z języka polskiego i bułgarskiego). Slavia Meridionalis. 13, 187–200.
7. Długosz N. (2015). Język jako narzędzie kształtowania postaw proekologicznych – o polskich i bułgarskich złożeniach z komponentem eko- w dyskursie publicystycznym. Poznańskie Studia Slawistyczne, 8. doi: 10.14746/pss.2015.8.21
8. Foster J.B. (2010). Why Ecological Revolution? Monthly review, 61(8), 2-9. doi: 10.14452/MR-061-08-2010-01_1
9. Foster J.B. (2017). The Long Ecological Revolution. Monthly review, 69(6), 11-21. doi: 10.14452/MR-069-06-2017-10_1
10. Gellert P.K. (2010). The Ecological Revolution: Making Peace with the Planet. Contemporary Sociology, 39(4), 444-445. doi: 10.1177/0094306110373238q
11. Głowiński M., Sławiński J. (2010). Słownik terminów literackich. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.
12. Grzmil-Tylutki H.(2000). Francuski i polski dyskurs ekologiczny w perspektywie aksjologii. Wydawnictwo UJ, Kraków
13. Ha L., Fang L. (2012). Internet Experience and Time Displacement of Traditional News Media Use: An Application of the Theory of the Niche. Telematics and Informatics, 29(2), 177–86. doi:10.1016/j.tele.2011.06.001
14. Jenkins H. (2004). The Cultural Logic of Media Convergence. International Journal of Cultural Studies, 7(1), 33-43. doi:10.1177/1367877904040603
15. Jung M. (2001). Ecological Criticism of Language [w:] The Ecolinguistic Reader. Language, Ecology and Environment, A. Fill, P. Muhlhauser (red.). Continnum, London – New York, 270-285.
16. Langacker W.R. (2009). Gramatyka kognitywna. Universitas. Kraków
17. Papuziński A. (1997). Modele świadomości ekologicznej [w:] Światopogląd i ekologia. J. Dębowski (red.). UWM, Olsztyn, 100–109.
18. Papuziński A.(2006). Świadomość ekologiczna w świetle teorii i praktyki (Zarys politologicznego modelu świadomości ekologicznej). Problemy Ekorozwoju, 1, 33-40.
19. Pearman P. B., Guisan A., Broenniman O., Randin C. F. (2008). Niche Dynamics in Space and Time. Trends in Ecology & Evolution, 23(3), 149–58. doi:10.1016/j.tree.2007.11.005
20. Płowens J. (2017). Charakterystyka wzajemnych powiązań tekstu z duskursem. Ling Varia, 1(23), 61-76. doi: 10.12797/LV.12.2017.23.04
21. Riedlinger M., Rea J. (2015). Discourse Ecology and Knowledge Niches: Negotiating the Risks of Radiation in Online Canadian Forums, Post-Fukushima. doi:10.1177/0162243915571166
22. Skinner E., Kinderman T., Mashburn A.J. (2019). Ecological Revolutions. Lifespan Developmental Systems, 81-90. doi: 10.4324/9780429446122-8
23. Steciąg M. (2008). Environmental Discourse on the Onet.pl Web Portal. Studia Medioznawcze, 4(35), 59-68.
24. Steciąg M. (2010). Environmental Discourse in Public Debates in Poland: Relativization, Exclusion and Acceptance. Language and Ecology, 3(2), 1-16.
25. Steciąg M. (2012). Dyskurs ekologiczny w debacie publicznej. Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra.
26. Sztumski W. (1999). Zmiany ustrojowe i rozwój świadomości ekologicznej [w:] Ekologia a procesy transformacji. J. Dębowski (red.). Wyższa Szkoła Pedagogiczna, Olsztyn, 111-117.
27. West B.M., Greenberg M.R., Sachsman D.B., Rogers R.M., Lewis M.J. (2003), The Reporter’s Environmental Handbook. Rutgers University Press, New Brunswick-London Waszakowa K. (2003). Kognitywne aspekty tworzenia nowych derywatów słowotwórczych (na przykładzie języka polskiego) [w:] Komparacja systemów i funkcjonowania współczesnych języków słowiańskich. Słowotwórstwo/Nominacja, I. Ohnheiser (red.) Universität Innsbruck, Opole, 411–435.
28. Waszakowa K. (2005). Przejawy internacjonalizacji w słowotwórstwie współczesnej polszczyzny. Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa
29. Wróblewski Z. (1999). Zarys metodologicznej charakterystyki filozofii ekologicznej. Roczniki Filozoficzne, 47(3), 153-159.
30. Wróblewski Z. (2004). Uwagi o rodzinie znaczeń pojęcia ‘ekologia’. Państwo i Społeczeństwo, IV(2), 153-162.
31. Zacher L.W. (2011). Wymiary dyskursu ekologicznego – przegląd problemów i wybranej literatury. Problemy Ekorozwoju, 2(6), 83–92.
Abstract views: 210 PDF Downloads: 171